Her kelime oyununun altında bir linç yatar
Her kelime oyunun bize batar
Ve gülersin arkamdan,
sen de sırılsıklamsın oysa
Her ıslanışın canımı yakar.
(Yeşil - siyah çizgiler sele kapılıp gitmekte
Ama açkın hala yerli yerinde)
Hayat hikayeni ezbere anlatamam belki
Göz rengin bile bir muamma iken
Haddim değil bunu söylemek, yine de;
Saçların karışmış
Bakışlar karmakarışık
Yağmalasan yüzüme düşen damlaları
Üzüntüler tedavüden kalksa
Öyle mutlu etse ki varlığım seni
Bozulan dengen ayarını bulsa...
Boşver...
Dinlemesen de olur söylediklerimi
Sen de kendi kendine kouşur ve gülersin bazen
(Biliyorum)
Bu yüzden aklın karışmış
Saçların
Karmakarışık...
"Seninle konuşmam gerek"
Bunu duyduktan sonra uğradığım dumurlar sayısız
Her an bir endişe peşimde
Sana her söz söyleyişimde
Kelimeler karışır, cümlelerim karmakarışık...
Yağmur ötesi bir karanlık hüküm sürüyor düşüncende
Her kuytuda seni bulmak tesadüf olmamalı
Ellerin ceplerinde, yürüyorsun tek çizgi üstünde
Korkunç bakışlar atıyorsun her yere
Bomboş yolda yalnızken bile...
(Saçların karışmış
Sen karıştırdın
- Aklımı da - )
Bu kadar çabalamana gerek yok
Gülüşün yeterince ürkütüyor duvarları
Anlıyorsun onların dilinden
Her şey için doğru zamanı bekleyen sen,
Nedense erken geldin bana
Doğru yer değil durduğun.
Doğrular yanlışlara karışmış
Saçların zaten karmakarışık....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder