27 Ekim 2010 Çarşamba

Karmakarışık 1.2

Mevsim değişti, yapraklarım döküldü
Seni sevmemi engelleyen her şey kalbimden söküldü.
Bir sel bastı, kalbimi götürdü...

Ama merak etme
Aşkın yerli yerinde, yani en derinde...

Bütün nefretler dökülse kanalizasyona ve bulsa layığını.
Ve beni sevsen...
Üzülür müsün zatürreden ölsem?
O zaman durma yağmur altında
Takipteyim, ıslanırım bak sonra...

Artık estetik sözcüklerden oluşmuyor şiirlerim
Şarkılarım ritimsiz...
Sekizlik notalar intihar teşebbüsünde,
Sonuç cinayet çıkacak otopside.

Melekler, şeytanlar ve köpekler sele kapılıp gitmekte!
Ama aşkın hala yerli yerinde,
                                           yani en derinde....

(karışmış saçların, durma yağmur altında. Dağılırsın sonra, erirsin. Üzülürüm; özür bile dileyemezsin)


Sevdiğimi söylediğimde inanmadığın gün gibi
Aklım karışık, saçların karışmış.
Unutmuşum senin ben ilgilendirmediğini.
O selde ıslandığım gün gibi...
Çamurlar sulara karışmış,
Saçların karışık, yağmur karmakarışık...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder