Sen gibi yürüyorum yollarda
Ellerim ceplerimde, ağır adımlarla
Benziyorum sana
ve korkuyorum
Bir gün seni görmekten aynada
O kadar karıştık ki
Bir gün uyandığımda unutmuş olabilirim her şeyi...
Saçlarım da karışmış
Artık göz rengim muamma
Sırılsıklam oluyorum yağmurlarda
Ve başkalarına gösteriş için yaşıyorum
Giderek sana benziyor,
korkuyorum
Saçlarım karışıyor, korkular karmakarışık
Ama bünyem artık buna alışık
Çok şey öğrettin bana
Doğru zamanı, doğru yeri, doğru kişiyi beklemeyi...
Hayat bir strateji oyunu değil mi zaten, ve yaşanmaz anlık...
Her şey kördüğüm karmakarışık
Gördüğüm her şey karmakarışık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder