Karmakarışık 2.1

(senin beni ilgilendirip ilgilendirmemen seni hiç ilgilendirmez)

Yaşadıklarımız değil,
Yaşayacaklarımızdı seni bana sevdiren

Bu yüzden güvenme sevgime
Gün gelir o da yok olur
Öyle bir an gelir,
Gülümsemen bile yük olur
Dokunurum yüzüne, acırsın
Çocukluğun ellerimde kaybolur

Seninle olacakların senaryosunu yazarım
Her şey yolunda başlar,
                           yazıldığı gibi yaşarım
Ve muhteşem finalle son bulur hikayen;
"Ben bu bakışı hiç hesaba katmamıştım"

Bir tanıdığım geldi aklıma
Yıllar önce toprağa karışmış
Ve ağladım onun için...
Acaba sen de erken ölümüne geç ağlananlardan mı olacaksın?

Aksanlı söylediğin şarkılar gibi
Gerekenleri de anlaşılmaz söyledin bana

Hep konuşmalarımız boşuna...

Karmakarışık 1.13

Kendimi zorla sevdiremem, hep yaşarım bitişleri
Ama sana yakıştıramam gidişleri
Her gün ayrı yüzün bakar bana
Ve tüm söylediklerimi dinlersin
Muhtemelen ezberledin yazdıklarımı
Sorun, beni sevmiyor olman

Saçların karışmış
Sevmiyorum
Her şey karışıyor
Suçlu sensin
Sıcaklar ayazlara karışmış
Saçların...

Güneş doğdukça
Yağmur yağdıkça
                  bitmez...

Sevgiler bile karmakarışık

I. bölümün sonu

VERDİĞİMİZ RAHATSIZLIKTAN DOLAYI ÖZÜR DİLEYECEKTİK AMA ALIŞTINIZ ARTIK

 Tren, gittiği yöne gider

Aşkımız İzmir Metrosu'na döndü
Her yer delik deşik
       ama bir sonuç yok

Yollar kapalı, trafik tıkalı
Çok oldu bu düzenden bıkalı
Bakıyorum ne oluyorsun ne olduruyorsun
Rahat edemedik yola çıktık çıkalı

Duygularım, heyecanım hiç değişmedi, merak etme
Kaldırımlar gibi yenilenmiyor her hafta baştan başa
Mümkün değil artık basmak, daha önce yürüdüğün taşa

Gece daha çok seviyorsun beni
Karanlıkta yanıltıyor seni ışıklarım
Çok bakımlı, çok güzelmişim gibi

Oysaki
Gecekondularım var benim,
                estetiğim bozuk
Gündüz gözüyle baktığında
Engebelidir yüzüm
 ve bulamadın hâlâ buna bir çözüm

Hem beni kültürel ve sanatsal etkinliklerden de mahrum bırakıyorsun
Eğlenmek yetmez bana
Aramızda öyle çok fark var ki
Sen Konak'san, ben Bornova Belediyesi'yim
Bu şehirdeki en kaliteli etkinliklerin merkeziyim

Sana gelmek...
5 dk'lık yol..

Nedense 1 saatte zor geliyorum
Aşk böyle bir şey işte
Senin için o yollara katlanıyorum

Hatta yağmur yağdı mı
Sellere direniyorum
Altyapı problemini görmezden geliyorum

Aşka bak yahu
Seni terk etmediğime şükret
Kolay mı zannediyorsun çimlerde içmek

ve tuvalete gidememek????



Devam edersem saymaya yanlışlarını, sabaha kadar gidebilirim
Dost acı söyler imiş
Verdiğim rahatsızlıktan dolayı özür dilerim

MG

İzmir'e yazılmış bir şiir. Son günlerdeki halinin özeti...

Karmakarışık 1.12

İsterdim "İçli bir şarkısın demek"
(her şiirde olmalı değil mi, bu tip kalıp cümleler)
Ya da gözyaşım olduğunu söylemek
Çok iyi bir arkadaşım bile olamadın
Onlar yanımda olur ağladığımda
Sen de benim umrumda değilsin zaten

Bak;
Ben seni değil, ıslanışını sevdim belki
Başka bir şehirde yağmura yakalandığın sırılsıklam öykünü
Kendine ait dünyanı - yalnız senin yaşadığın-
Çıktığın o yokuşu, sonra gözden kayboluşunu
Hiç beklemediğim yerlerde karşıma çıkman da olabilir nedeni
Ya da sana rastlamam için her şeyin beni erteleyişini
Her köşe başında seni bulmak basit bir tesadüf olamazdı ki?
Seni sevmedim ki ben...
Yalan da olsa
Sevmiyorum işte...

Karmakarışık 1.11

Can çekişiyorsun
Senin sancıların beni ilgilendirmiyor

Günlerden Kış...
"Kaç gece uyuyamadım" diyorum, duymuyorsun

Aklımdan geçti
Hatasız cümleler kuruyorsun
Sevmediğim adımı bile ne güzel söylüyorsun
Sözcükleri dizemediğinde can çekişiyorsun
Senin sancıların beni ilgilendirmiyor...
Tıpkı cümlelerin gibi sancıların da karışmış...

Sen unutabilirsin adını sayıklayanı
Ama kayıtsız kalamaz, yüzünün öptüğüm yanı

Bu sondu diyemem
Senle benim sonlarımız bile bir ayrı bir barışık
Sonlarımız bile karmakarışık...

Karmakarışık 1.10

Savunmasız kalmaktan korkup maske taktın
Oysa görünen gözlerini saklayamazdın
Öyle ürkütücüydü ki duyguların;
Suçu bilinçaltına attın...

Günahların sevaplarına karışmış
Hep karmakarışık...

Karmakarışık 1.9

Hayat cümlelerden oluşur
Ve o cümleler şiir olur

O şiir
        sana yazılandır
Dizeleri birbirine karışmış...

Sayfalar doldu, işte sayfalar
Belki de hayat uzun değil seni anlatmaya yetecek kadar
Bir an gelir kelimeler biter
Mutsuzluğum yeşil-siyah çizgilerinde
İz bırak geçtiğin yerlerde...
Ve her şeyi zamana bırak
Yaşanmışlıklar kalsın anı olarak
Yine de gelecekle - geçmiş karışmış
Her şey gibi, onlar da karmakarışık...